Waterschap Drents Overijsselse Delta zet nieuwe eDNA-techniek in om muskusratten op te sporen
In een stap om de muskusrattenpopulatie onder controle te houden, heeft het Waterschap Drents Overijsselse Delta (WDODelta) de nieuwste eDNA-technologie omarmd. Deze innovatieve aanpak stelt het waterschap in staat muskusratten, beverratten en zelfs bevers op te sporen door middel van environmental DNA (eDNA).
Het proces van eDNA-detectie omvat het afvaren van een traject met een bootje, waarbij om de 25 meter een monster water wordt genomen. Dit water wordt vervolgens in een laboratorium geanalyseerd om te controleren op de aanwezigheid van DNA van muskusratten, beverratten en, indien nodig, bevers.
De overstap naar eDNA wordt gemotiveerd door een dalende vangst van muskusratten in het gebied van het waterschap. “Deze nieuwe techniek is een manier om te verifiëren of een gebied nog steeds ‘schoon’ is van muskusratten”, legt Johan Goos, teamleider Muskusrattenbestrijding, uit. “Als uit het eDNA blijkt dat het gebied schoon is, hoef je niet meer alle sloten af te speuren.”
Momenteel wordt er getest met de eDNA-techniek, waarbij onder andere wordt onderzocht hoe lang eDNA in het water aanwezig blijft. WDODelta is een van de pioniers onder de waterschappen die eDNA gebruikt om muskusratten, beverratten en bevers op te sporen.
Johan Goos is optimistisch over de toekomst van de eDNA-techniek in het muskusrattenbeheer: “We vangen steeds minder muskusratten in ons gebied. Nu zijn twee vanggebieden schoon genoeg om met deze techniek aan de slag te gaan, maar we verwachten dat er de komende jaren meer gebieden schoon zijn en in aanmerking komen voor eDNA. Het mooie van deze techniek is dat je grotere gebieden kunt controleren. Daarna kun je heel gericht actie ondernemen op plekken waar je nog wel wat meet. Ik denk dat dit de toekomst is van het muskusrattenbeheer bij ons waterschap als onze vanggebieden schoon zijn.”
Het vangen van muskusratten is van vitaal belang voor het waterschap, omdat deze dieren een bedreiging vormen voor dijken en oevers. Door diepe gangen te graven, brengen ze de stabiliteit van deze waterwerken in gevaar. Hoewel het aantal muskusratten in de afgelopen jaren sterk is afgenomen, worden de afstanden die muskusratbestrijders afleggen groter. Daarom worden controles steeds vaker uitgevoerd op quads in plaats van te voet, en nu wordt eDNA aan dit arsenaal toegevoegd.
