Ongeval in Kampen krijgt onverwachte wending: Betrokken automobilist corrigeert berichtgeving

Kampen – Niet elk ongeval is zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt. Dat blijkt wel uit het verhaal van een van de betrokken bestuurders bij een verkeersongeval wat plaatsvond in de avond van 4 februari op de kruising van de Spoorkade in Kampen. Hoewel onze redactie (na bevestiging) berichtte dat er geen gewonden waren gevallen, blijkt de werkelijkheid toch anders te liggen.

De bestuurder nam recent contact op met onze redactie om een belangrijke correctie te maken op ons eerdere bericht. “Het was absoluut niet zo dat er geen gewonden waren. Ik heb letselschade opgelopen en mijn auto is total loss,” stelt hij nadrukkelijk.

Naast de materiële schade heeft de man ook kritiek op de afwikkeling van het ongeval. Volgens hem schoot de hulpverlening tekort. “Er werd mij verteld dat er een ambulance zou komen omdat ik direct pijn had. Maar omdat ik mijn nek kon bewegen en niet buiten bewustzijn was, vonden ze het niet nodig om te komen. Vervolgens heb ik een uur in de wacht gestaan om een huisartsenpost te kunnen bereiken. Dat is echt niet hoe het zou moeten gaan.”

Zijn auto raakte bij het ongeval volledig vernield en de gevolgen bleken ernstiger dan aanvankelijk gedacht. “Er zat een wat trage auto voor mij die wilde afslaan naar rechts. Toen deze afgeslagen was, maakte ik wat vaart om rechtdoor te gaan, maar voor ik het wist zat de Volvo tegen mij aan, omdat deze onoplettend naar links wilde afslaan. Direct daarop hebben omstanders 112 gebeld, omdat we beiden nogal lang in de auto bleven zitten. Vooral bij mij was de vraag of de ambulance er moest komen, omdat ik toch wel pijn in mijn hand had, niks kon vastpakken en mijn enkel niet goed voelde. Maar omdat ik mijn nek goed kon bewegen, geen pijn erin had of in de rug, of niet benauwd was of buiten bewustzijn ben geweest, is alleen de politie ter plaatse gekomen.”
“Ik ben daarna direct naar de huisartsenpost gegaan omdat de pijn niet te verdragen was. Hieruit kon men concluderen dat mijn hand sowieso gebroken was. Voor mijn enkel moesten er nog foto’s gemaakt worden. De volgende ochtend, na het maken van de betreffende foto’s, bleek mijn enkel aan de binnenkant gebroken te zijn. Na verder onderzoek bleek ook mijn middenhandsbeentje van mijn ringvinger gebroken te zijn. Ook had hij door de klap zijn borstbeen gekneusd.”

Ook verteld de betrokkene: “Ik ben niet degene die het ongeluk veroorzaakt heeft, het is een overzichtelijke kruising en er was duidelijk wie er voorrang had. Ik ben pakketbezorger en kan sowieso de komende zes weken mijn werk niet uitvoeren. Of ik na mijn herstel ook nog zal moeten revalideren met lopen zal de toekomst nog moeten uitwijzen.”

Zijn verhaal onderstreept hoe belangrijk het is om ook als toeschouwer (en als journalist) bij ongevallen niet alleen af te gaan op eerste indrukken, maar ook om na te gaan hoe het de betrokkenen daadwerkelijk vergaat.